WDZIĘCZNOŚĆ

 

Nie czekaj z wdzięcznością na nic wielkiego
Bądź wdzięczny a wszystko stanie się wielkie
Gdy przestałem czekać na coś ważnego
To nagle wszystko stało się ważne
I nagle wszystko stało się ważne Igor Herbut- Wdzięczność

Wdzięczność stan który towarzyszy mi bardzo mocno w ostatnim czasie. Stan który jest otwarty zarówno na otrzymywanie jak i na dawanie. Hojny jest Pan, który dał mi łaskę bycia 6 lat w rejonie Wielkopolski i Kujaw, a dokładniej 3 lata w Mielżynie i 3 lata w Inowrocławiu. Piękne lata, niosące dużo radości, niekiedy trudu. Ale jak to mówi łacińskie przysłowie „Per aspera ad astra” (Przez trudy do gwiazd). Chciałam w tym wpisie podziękować za te lata. Teraz  troszkę dalej, ale wszystkich chowam w sercu i pamięci. I za wszystko dziękuję i odwdzięczam się modlitwą. Odległość nie jest żadnym problemem bo przecież w miłości ani jeden kilometr nie robi różnicy, w Panu wszyscy są mi bliscy i są obok.

Zaczęło się w Mielżynie trzyletnia posługa w Domu Pomocy Społecznej w Mielżynie, gdzie dzieciaki (tak nazwane choć starsze ode mnie) nauczyły mnie właśnie wdzięczności za wszystko, nawet najmniejsze rzeczy. Moje perły, światła Bożej Miłości J mogę śmiało o nich tak powiedzieć. Wspaniała 15-nastka, dwójka z nich patrzy już na mnie z góry. Nie obyło się bez łez, bez smutków i zwyczajnego ludzkiego zmęczenia. Ale były to piękne lata połączone ze studiowaniem. I tutaj dziękuje „moim dzieciom” właśnie za naukę życia, za uśmiechy, bezpretensjonalne i szczere bycie „siostra jest zmęczona, będziemy dziś grzeczni”. Dziękuję siostrom, paniom, współpracownikom z grupy, ratownikom z szalonych nocek J, kiedy żeby tylko nie spać oglądało się Damy i wieśniaczki xD.. Dziękuję za wspólne dyżury, wycieczki, robienie gofrów i dyskoteki i inne mniejsze i większe głupotki np. jeżdżenie po korytarzach wózkiem do przewożenia posiłków. Dziękuję wolontariuszom i wolontariuszkom, które przychodziły na grupę „dwójkę”, księżom, klerykom (wielu z nich już wyświęconych), wszystkim ludziom dla których DPS w Mielżynie był i jest miejscem dziania się MIŁOŚCI. Dziękuje moim przyjaciołom, których jest też sporo z tego czasu, którzy są, wspierają.  Wierny bowiem przyjaciel potężną obroną, kto go znalazł, skarb znalazł. ¹⁵ Za wiernego przyjaciela nie ma odpłaty ani równej wagi za wielką jego wartość. ¹⁶ Wierny przyjaciel jest lekarstwem życia; znajdą go bojący się Pana. (Syr 6, 14-16). Nie sposób nie wspomnieć moich przyjaciół ze studiów. Najlepsza ekipa, z którą każdy piątkowo- sobotni maraton stawał się do przejścia i czekało się na kolejny J

W codziennym życiu wyraźnie widać że to nie szczęście czyni nas wdzięcznymi a wdzięczność szczęśliwymi. Dziękuję za tyle pięknych, wartościowych wspomnień.

I Inowrocław J Co tu się działo… Pierwsza praca jako nauczyciela/ katechety, koniec studiów. Zupełnie coś nowego. I znowu ludzie, których już naprawdę nie sposób wymienić. Spotkanych raz, dwa razy, może dziesięć, a może nawet każdego ranka. Dziękuje mojej wspólnocie (najlepszej), księdzu proboszczowi, księżom, nauczycielom, koleżankom, kolegom, młodzieży, dzieciom, moim uczniom, starszym i najstarszym. Wszystkim dziękuję za ogrom miłości i życzliwości, za współpracę, za radość, uśmiech, smakołyki.

 Szkoła nr 16 (nie robię sztucznej reklamy) jest i będzie pierwszą miłością bez wątpienia, a ZWIASTOWANIE od którego wszystko się zaczęło, a na pewno moja przygoda w roli katechetki,  będzie też w sercu miało swoje szczególne miejsce J

 J co by to było jakby Was nie było

Dziękuję za dobro, którego doświadczałam przez te 6 lat. Teraz w nowe z nadzieją! Bo gdzie miłość tam dobrze.

Wychwalajcie Pana, bo łaskawy,
bo na wieki Jego łaskawość.
 Wszyscy bogobojni,
błogosławcie Pana, Boga bogów,
chwalcie i wysławiajcie,
bo na wieki Jego łaskawość. Dn 3,89-90