JĘZYK

 

Daj się poprowadzić DOBRU przez duże D. Dzisiejsza Ewangelia można powiedzieć w skrócie to „pocisk miłości”, który zaserwowali głuchoniememu jego przyjaciele. Przyjaciele bo nikt inny „przynoszą” głuchoniemego do Jezusa i proszą, by go uzdrowił nakazując mu formę  czyli „jak ma to zrobić”. Jezus robi zupełnie coś innego wie, ze głuchoniemy jest daleko od Niego dlatego pobudza w nim wszystkie zmysły ( język, uszy). On jest Panem, dokładnie nas zna i wie czego nam potrzeba. Nie pcha się na siłę. Ale dokładnie wie jak zadziałać na każdego jednego człowieka. Sposobem jemu właściwym.

Tam gdzie Jezus dzisiaj przychodzi czyli w okolice Dekapolu roi się od bogatych i dobrze ustawionych w życiu ludzi. Niestety Co „dobrze ustawieni” nie mają ustawionej relacji z Jezusem są poganami. Jezus odchodzi na bok z głuchoniemym tak, by odsunął się od zgiełku, by rzeczywiście w pełni się otworzył. „Effatha”- otwórz się! – czyli oddaj wszystkie zmysły pod władzę tego, który jedynie może zaprzątać twoje serce i umysł.

Jezus wkłada palce w uszy bohatera dzisiejszej Ewangelii, śliną dotyka jego języka. To wymowny znak bliskości, relacji jaką Jezus chce nawiązać z każdym z nas. Pamiętamy na pewno nasz pierwszy dzień w szkole czy przedszkolu. Zapłakana mała istotka z wielkim plecakiem, załzawionymi oczami i kurczowo trzymającymi dłońmi ściskająca dłoń mamy czy taty. Tata lub mama kucali brali w dłonie naszą twarz i mówili „dasz radę, jesteś bardzo dzielna/y, kocham Cię”. Taką samą miłością obdarza Jezus głuchoniemego. Nie ma on imienia dlatego może reprezentować każdego z nas. Jezus zabiera Cię na bok, chce byś Mu się oddał. Kładzie palce w Twoje uszy być słuchał/a Jego głosu, byś miał/a język gotowy do opowiadania o wielkich cudach Jego miłości względem Ciebie. byś zaczął/zaczęła mówić językiem miłości. Mówi do Ciebie „dasz radę, bo Cię kocham, słuchaj Mnie a właściwie przeżyjesz wszystko co Cię spotka”.

Effatha- Otwórz się!