SZKOŁA

 

Jezus zabiera nas do szkoły. Pyta każdego z nas indywidualnie. Każdego innym sposobem chce nauczyć bliskości i relacji. Tylko od nas zależy czy tej relacji będziemy chcieli się nauczyć czy też nie. 

„Za kogo ludzie uważają Syna człowieczego?” Jezus pyta najpierw o ludzi… Pyta czy świat wpłynął na moją i Twoją relację z Nim? Czy ta relacja jest bardziej zażyła, mocniejsza czy może pod wpływem tego co „światowe” osłabła. Bo nikt już tak nie robi, bo….Może czasem sami sobie ustalamy nieświadomie, że Boga nie ma. Każdy może dopowiedzieć za siebie. I to nie chodzi tylko o ludzi świeckich ale też o księży, siostry? Czy moja relacja z Panem jest taka bym mógł/mogła ze spokojem serca powiedzieć „Jezus jest moim Panem”.  Może ideałem byłoby odizolowanie, zamieszkanie w pustelni, z dala od…no właśnie problemów światowych. A potrzeba byśmy w tych problemach świata „siedzieli” i w te problemy zanosili Słowo Boże i samego Boga. Byśmy byli GŁOSICIELAMI, a nie WŁAŚCICIELAMI. Prawdy często nie pasującej, niewygodnej, mało przyjemnej, wymagającej.

„TY JESTEŚ MESJASZ”- to jest prawda, która ma być umocnieniem, życiodajną siłą.

Może Jezus pragnął, by uczniowie na własnej skórze doświadczyli Jego męki, konsekwencji bycia Jego uczniem. Może dlatego zwraca się do nich, by „nikomu o tym nie mówili”. Przecież wcale nie jest trudno powiedzieć w chwilach radości, ekscytacji „Jezus jest moim Panem”. Gdy przychodzą chwile trudne…Prawda o cierpieniu, bólu, trudnościach jest ciężka. Wielu jakby wiedziało „z czym to się je” może, by uciekło, zdezerterowało. I uciekali, zapierali się… Ciężko nam się przyznać do porażki, do błędu, że się pomyliliśmy, „w końcu miało być tak pięknie”. Tak się staraliśmy… ale staraliśmy się bez Niego.

Prośmy, o to byśmy umieli być głosicielami PRAWDY.